Zakończyła się przebudowa Domu Wczasów Dziecięcych w Rymanowie-Zdroju

Zadanie polegało na przebudowie wybranych pomieszczeń w budynku głównym z wyłączeniem ich elementów konstrukcyjnych. W ramach prac wykonano m.in.: przebudowę instalacji elektrycznej, remont elewacji, stolarki okiennej oraz drzwiowej, zaprojektowanie i budowa groty solnej, ścieżki edukacyjno-przyrodniczej oraz wiaty wypoczynkowej z miejscem na grilla.

Efektem przeprowadzonej inwestycji jest zwiększenie istniejącego potencjału oraz poprawa jakości oferowanych usług turystycznych, rekreacyjnych i edukacyjno-dydaktycznych oraz zwiększenie dostępności unikalnego zabytkowego budynku, poprawa atrakcyjności turystycznej Rymanowa Zdroju i okolic, obniżenie kosztów eksploatacji obiektu.

Zakończenie inwestycji było także okazją do odsłonięcia pamiątkowego obelisku wraz z tablicą ufundowanego przez starostę krośnieńskiego oraz społeczność Domu Wczasów Dziecięcych za zasługi włożone przez hr. Annę z Działyńskich Potocką na rzecz utworzenia pierwszej na ziemiach polskich Kolonii Leczniczej dla dzieci.

Historię związaną z utworzeniem Domu Wczasów Dziecięcych przypomniała dyrektor placówki Teresa Łożańska.

-Hrabina była indywidualnością silną i nieprzeciętną, przerastającą pod wieloma względami swoją epokę. Jej działalność charytatywna i zaangażowanie w sprawy społeczne, były powszechnie znane. Po przyjeździe do Rymanowa w 1872 r. jeszcze bardziej rozwinęła swą działalność społeczno-oświatową. W 1873 r. założyła w Rymanowie szkołę snycerską dla chłopców, uczącą artystycznej stolarki i rzeźby w drewnie, a dla dziewcząt szkołę koronkarską. Z inicjatywy obojga Potockich powstało w Rymanowie Towarzystwo Zaliczkowe i Kasa Oszczędności. Większość swojego czasu poświęcała na leczenie zarówno dzieci jak i dorosłych, nikogo nie pozostawiając bez pomocy. Wielkie zaangażowanie i troska o zdrowie innych skłoniło Potockich do poszukiwań wód leczniczych, podobnych jak w pobliskim uzdrowisku Iwonicz - Zdrój. Poszukiwania te uwieńczone zostały sukcesem w 1876 r. Od tego momentu hr. Anna Potocka współuczestniczyła w urządzaniu i rozbudowie zakładu kąpielowego.

Rozwój Kolonii przerwała I Wojna Światowa gdyż w 1914 r. w Boże Narodzenie jeden z pawilonów został podpalony a dwa pozostało doszczętnie ograbione.

Druga Wojna Światowa znów przyniosła wielkie zniszczenia, ale budynki Kolonii przetrwały. Dopiero w 1946 r. został spalony jeden pawilon i budynek dyrektora i administracji. Pozostał tylko jeden pawilon, który w 1949 r. został przekazany Związkom Zawodowym Pracowników Sądu i Prokuratury. Dzięki ich staraniom pawilon ten został wyremontowany i znów zaczęły do niego przyjeżdżać dzieci na kolonie letnie. Budynek ten w ich posiadaniu był do 1952 r., po czym został przejęty przez Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie Kuratorium Okręgu Szkolnego 14 (po zmianach administracyjnych Kuratorium Oświaty i Wychowania w Krośnie). Wydział socjalny wymienionego Prezydium włożył duże kwoty na to, by budynek, w którym od kilkudziesięciu lat prowadzone były kolonie letnie, przystosować na turnusy w ciągu całego roku. Wówczas 18 listopada1952 r. rozpoczął działalność Państwowy Dom Wczasów Dziecięcych, który funkcjonuje do dnia dzisiejszego.

Powiat krośnieński jest organem prowadzącym placówkę od stycznia 1999 r.

  .