Władysław Zawadzki i Michał Kalecki na monetach kolekcjonerskich NBP

Narodowy Bank Polski informuje, że od 26 października 2022 r.  dostępne są dwie nowe monety kolekcjonerskie z serii „Wielcy polscy ekonomiści” – „Władysław Zawadzki” oraz „Michał Kalecki”. Monety – każda o nominale 10 zł – będzie można nabyć w cenie 170 zł za monetę we wszystkich Oddziałach Okręgowych NBP oraz w sklepie internetowym Kolekcjoner. Monety są wykonane ze srebra o próbie Ag 925, każda z monet ma średnicę 32 milimetry i masę 14,14 grama.

Władysław Marian Zawadzki (1885–1939) był ekonomistą i politykiem. Od 1917 r. wykładał ekonomię na warszawskich uczelniach i na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. W 1931 r. objął stanowisko wiceministra skarbu, zaś rok później przyjął tekę ministra tego resortu. Funkcję tę piastował do 1935 r. Okres jego urzędowania przypadł na czas wielkiego kryzysu. Zawadzki prowadził politykę równowagi budżetowej oraz stabilnej waluty, przeciwstawiając się koncepcjom dewaluacji złotego. Zawadzki był jednym z prekursorów zastosowania narzędzi matematycznych w ekonomii. Opowiadał się za teorią równowagi ogólnej. Był przeciwny rozbudowanym wydatkom państwa i aktywnej polityce społecznej.

Na rewersie monety „Wielcy polscy ekonomiści – Władysław Zawadzki” znajduje się wizerunek Władysława Zawadzkiego na tle stylizowanych kwadratów, daty jego urodzin i śmierci oraz cytat pochodzący z dzieła Teoria produkcji. 

Na awersie monety, poza stałymi elementami, takimi jak wizerunek orła ustalony dla godła Rzeczypospolitej Polskiej, nominał oraz oznaczenie roku emisji, w tle znajdują się stylizowane kwadraty i wykresy.

Michał Kalecki (1899–1970) był wybitnym polskim ekonomistą. Studiował na kilku uczelniach: Politechnice Warszawskiej, Uniwersytecie Warszawskim oraz Politechnice Gdańskiej i choć nie ukończył żadnej z nich, samodzielnie zgłębiał wiedzę ekonomiczną. W 1929 r. rozpoczął pracę w Instytucie Badań Koniunktur Gospodarczych i Cen. W 1933 r. wydał wizjonerskie studium Próba teorii koniunktury, w którym przedstawił teorię efektywnego popytu. Po otrzymaniu stypendium Fundacji Rockefellera wyjechał w 1936 r. do Szwecji. Następnie osiadł w Wielkiej Brytanii, gdzie współpracował z kilkoma ośrodkami akademickimi. Przełożył swoją teorię na język angielski, ukazała sią ona w 1939 r.

W czasie wojny Kalecki został zatrudniony w Oksfordzkim Instytucie Statystycznym. Od 1946 r. piastował stanowisko zastępcy dyrektora Działu Stabilizacji i Rozwoju w Departamencie Gospodarczo-Społecznym Sekretariatu ONZ. Wrócił do Polski w 1955 r. Poświęcił się wówczas przede wszystkim pracy naukowej. Wykładał w Szkole Głównej Planowania i Statystyki, pełnił też funkcję doradcy rządów kilku państw. Był kandydatem do Nagrody Nobla w dziedzinie ekonomii w 1970 r., ale śmierć uczonego zamknęła drogę do tego wyróżnienia. Kalecki zajmował się teorią koniunktury, problemami planowania gospodarczego, jak również zagadnieniami dochodu narodowego. W swoich badaniach zgłębiał teorię rozwoju gospodarczego. Szczególną wagę przykładał do kwestii zapewnienia pełnego zatrudnienia. Swoje główne koncepcje sformułował trzy lata przed Johnem Maynardem Keynesem, z którym wcześniej nawiązał znajomość. Wszystkie publikacje Kaleckiego zostały wydane w języku angielskim.

Na rewersie monety „Wielcy polscy ekonomiści – Michał Kalecki” znajduje się wizerunek Michała Kaleckiego, daty jego urodzin i śmierci oraz tytuły wybranych prac.

Na awersie monety, poza stałymi elementami, takimi jak wizerunek orła ustalony dla godła Rzeczypospolitej Polskiej, nominał oraz oznaczenie roku emisji, umieszczony został cytat z monografii Kapitalizm. Koniunktura i zatrudnienie.

Więcej informacji można znaleźć w folderach emisyjnych: Władysław Zawadzki, Michał Kalecki