Radni Rzeszowa zmienili nazwy ulic w ramach dekomunizacji

Konieczność zmiany nazw ulic, to skutek przyjętej w ubiegłym roku przez parlament tzw. ustawy dekomunizacyjnej. nazwy chwalące poprzedni ustrój, mają zniknąć z przestrzeni publicznej polskich miast i miejscowości. Jeśli nie dokonają jej same samorządy, decyzję podejmą wojewodowie, opierając się na sugestiach Instytutu Pamięci Narodowej.

Rzeszowski oddział tej instytucji zakwalifikował do zmiany nazwy sześciu rzeszowskich ulic: 9 Dywizji Piechoty, Lucjana Rudnickiego, Juliana Bruna, Leona Kruczkowskiego, Bohaterów 10 Sudeckiej Dywizji Piechoty i Al. Wyzwolenia.

Niektórzy z radnych nie mieli ochoty podchodzić do głosowania. Z różnych zresztą powodów. Radny Waldemar Walawender uważał, że zmiana odbywa się w zbyt chaotyczny sposób. Z kolei Wiesław Buż w ogóle nie zgadzał się z „sugestiami” IPN i argumentacją tej instytucji. Sam wyłączył się z głosowania w sprawie zmian nazw rzeszowskich ulic.

Chyba najwięcej dyskusji wzbudziły nazwy dwóch ulic, tych dotyczących 9 i 10 dywizji piechoty. Okazało się (co sugerował sam IPN), że wystarczyłoby dodać do obu nazw słowo „żołnierzy”, aby pozbyć się wiszącego nad oboma jednostkami odium komunizmu. Służenie w niej - proszę bardzo, byle określanie mianem „bohatera”.

Zmiany innych nazw przechodziły już w miarę spokojnie. Ulica Leona Kruczkowskiego będzie nosić nazwę Marka Czarnoty, Lucjana Rudnickiego przemianowano na Antoniego Kopaczewskiego. Zamiast Juliana Bruna potronem ulicy na osiedlu Pobitno będzie Szczęsny Morawski

Aleja Wyzwolenia nadal taką pozostanie. W tym przypadku wystarczyło nieco namieszać w uzasadnieniu projektu uchwały. Od teraz nazwa ma się już nie kojarzyć z wyzwoleniem przez Armię Czerwoną a z wyzwoleniem się spod „buta” zaborców w 1918 r.

Julian Brun (1886-1942) – dziennikarz, eseista, krytyk literacki, aktywny w Polsce i w Zwiazku Sowieckim. Działacz SDKPiL i KPRP/KPP oraz Kominternu. W II Rzeczpospolitejj więzień polityczny, wysłany do ZSRS w ramach wymiany więźniów.

Lucjan Rudnicki to działacz polityczny i pisarz. Przed I wojną światową działacz Polskiej Partii Socjalistycznej i Socjaldemokracji Królewstwa Polskiego i Litwy (SDKPiL), zesłany w głąb Rosji. W czasach II Rzeczpospolitej członek Komunistycznej Robotniczej Partii Polski i jej następczyni Komunistycznej Partii Polski i PZPR. Po II wojnie światowej w Polskiej Partii Robotniczej i Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, współzałożyciel i członek władz Stowarzyszenia Ateistów i Wolnomyślicieli. Odznaczony Orderem Budowniczych Polski Ludowej, Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Leon Kruczkowski żył w latach 1900-1962. Przed II wojną światową był pisarzem i eseistą sympatyzującym z lewicą, także z lewicą komunistyczną. Jego najbardziej znane dzieło z tego czasu to Kordian i Cham. Wojne spędził w obozach jenieckich. Po wojnie włączył się w życie komunsitycznej Polski, był m.in wiceministrem kultury, prezesem Związku Literatów Polskich, został działaczem Polskiej Partii Robotniczej/Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (w tym członkiem Komitetu Centralnego PZPR), posłem i członkiem Rady Państwa. Laureat Międzynarodowej Nagrody Leninowskiej, kawaler Orderu Budowniczych Polski Ludowej.