Rybacy śródlądowi żądają przywrócenia rekompensat wodno-środowiskowych
Rybacy zajmujący się hodowlą ryb słodkowodnych starają się o przywrócenie rekompensat wodno-środowiskowych, które z definicji częściowo wyrównywały im straty ponoszone w hodowli w związku z usługami świadczonymi przez nich na rzecz środowiska naturalnego, a co za tym idzie na rzecz Skarbu Państwa.
Fot. Pixabay/CC0
Ministerstwo Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej zdecydowało, że takich dopłat już nie będzie.W środę, 8 marca br. w miejscowości Falenty-Raszyn w Instytucie Technologiczno-Przyrodniczym Rybacki Sztab Kryzysowy organizuje spotkanie hodowców karpia poświęcone temukrytycznemu problemowi.
Rybacy śródlądowi podjęli starania o przywrócenie rekompensat, gdyż bez nich opłacalność ekonomiczna produkcji ryb staje się fikcją, a wiele gospodarstw rybackich stanie się trwale nierentowna.
– Przygotowywana jesttrybie pilnym analiza ekonomiczna działania średniego gospodarstwa rybackiego, co umożliwi dokładniejsze rozpoznanie sprawy i podjęcie racjonalnej decyzji – wyjaśnia Agnieszka K. Andruszewska z Zarządu Dóbr w Smolinie gospodarstwa rybackiegow Rudzie Różanieckiej.
W lutym br. resort Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowejpoinformował podczas Ogólnopolskiej Konferencji Rybackiej w Rytwianach o decyzji o odebraniu gospodarstwom stawowym rekompensat wodno-środowiskowych. Są to unijne dopłaty w ramach Programu Operacyjnego Rybactwo i Morze na lata 2014-2020.
Minister Gospodarki Morskiej i Żeglugi ŚródlądowejMarek Gróbarczyk, odpowiadając niedawno na pytanie poselskie Mieczysława Miazgi (PiS) z Podkarpacia, wyjaśnił że Program Operacyjny„Rybactwo i Morze”, został przyjęty w oparciu o koncepcję, która w świetle obecnej sytuacji oraz najbliższej przyszłości nie odpowiada działaniom w zakresie polskiego rybołówstwa, ani działaniom w zakresie rozwoju akwakultury.
Hodowla karpi prowadzona jest na ziemiach polskich od ok. 800 lat według tradycyjnej technologii, łącząc walory produkcyjne i pro – środowiskowe. Wiele stawów karpiowych znajduje się na terenie obszarów chronionych Natura 2000, a bytowanie różnych gatunków chronionej fauny i flory jest możliwe właśnie dzięki staraniom rybaków. Brak rekompensat doprowadzi nie tylko do załamania wielu hodowli w kraju, lecz równocześnie do pogorszenia stanu środowiska naturalnego.
– Hodowcy ryb słodkowodnych zgodnie z obowiązującym w Polsce prawem to rolnicy, podatnicy w zakresie podatku rolnego. Rolnicy na rynkach Unii Europejskiej korzystają w szerokim zakresie z dopłat bezpośrednich. Równocześnie pozostali rybacy śródlądowi z krajów przodujących w produkcji karpia takich jak Czechy, Niemcy i Węgry są nieustająco wspierani przez swoje rządy krajowe poprzez system analogicznych rekompensat. Odebranie rekompensat polskim hodowcom doprowadzi do zachwiania konkurencyjnością polskiego karpia na rynku europejskim, co będzie skutkować spadkiem rentowności jego produkcji, spadkiem zatrudnienia i inwestycji, a w konsekwencji upadkiem wielu polskich gospodarstw rybackich – dodaje Agnieszka K. Andruszewska.
Rybacy śródlądowi od lat borykają się z problemami chorób ryb orazmasowegoich wyjadania przez ptaki prawem chronione, w tym w szczególności kormorany i czaple. Za tego rodzaju szkody nie otrzymują żadnych rekompensat lub odszkodowań, jak ma to miejsce w przypadku rolników za szkody spowodowane przez zwierzęta łowne lub prawem chronione lub hodowców drobiu za szkody wywołane ptasią grypą, kiedy to hodowcy otrzymują pieniądze za padłe stada.
Zlikwidowane rekompensaty wodno-środowiskowe częściowo wyrównywały ponoszone straty.Dopłata wynosiła ok. 1 tys. zł do 1 hektara stawów. Na ten cel przewidziano ponad 92 mln Euro na lata 2014 – 2020.W Polsce istnieje ok. 400 dużych gospodarstw karpiowych oraz 200 gospodarstw hodowli pstrąga.
