Dwoje podkarpackich laureatów dorocznej nagrody MKiDN
KRAJ, PODKARPACKIE. Nagrody wręczono podczas uroczystej gali w Muzeum Historii Polski. Minister Marta Cienkowska wręczyła je w 14 kategoriach.

Fot. MKiS
Nagrody MKiDN otrzymują twórcy, animatorzy, ludzie kultury i przedstawiciele instytucji, których działalność w szczególny sposób przyczynia się do rozwoju, upowszechniania oraz ochrony kultury i dziedzictwa narodowego.
W tym oku wśród laureatów znalazły się dwie osoby z Podkarpacia.
W kategorii „Animacja Kultury” nagrodę otrzymał Marcin Piotrowski - animator kultury, socjolog, regionalista i aktywista społeczny. Założyciel i dyrektor Festiwalu Folkowisko w niewielkiej wsi Gorajec, który stał się jednym z najważniejszych wydarzeń kulturalnych w południowo-wschodniej Polsce. Wydarzenie gromadzi artystów z Polski, Ukrainy i Białorusi. Jego celem jest połączenie tradycji z nowoczesnością i nadanie kulturze ludowej nowej formy, a także przedstawienie współczesnego obrazu polskiej wsi. Kierownik takich festiwali, jak: Cieszanów Rock Festiwal i CieszFanów Festiwal, a także koordynator projektów międzynarodowych, np. „Cieszanów - Cztery Pory Roku”.
Marcin Piotrowski jest również członkiem-założycielem dwóch stowarzyszeń: Stowarzyszenia Animacji Kultury Pogranicza Folkowisko oraz Polish Irish Association w Irlandii, gdzie organizował wydarzenia kulturalne, takie jak „Polish Festival”. Aktywnie też działa w obszarze praw obywatelskich, równości i demokracji. Jest inicjatorem i koordynatorem kampanii społecznych, takich jak „Jestem ze wsi” czy „Globalna Baba”. Po wybuchu wojny w Ukrainie zaangażował się w pomoc humanitarną na granicy, tworząc miasteczko humanitarne i zakładając Fundację Humanitarną Folkowisko. Obecnie Fundacja skupia się na wsparciu psychologicznym i humanitarnym dla uchodźców, budowie kliniki w Nahaczowie na Ukrainie oraz organizacji obozów dla dzieci z Polski i Ukrainy.
Z kolei w kategorii „Kultura Ludowa” nagrodzona zostala Władysława Apolonia Prucnal - twórczyni ludowa, specjalizująca się w rzeźbie ceramicznej. Jej prace, zakorzenione w tradycji podkarpackiego garncarstwa, należą do najwybitniejszych przykładów polskiej sztuki ludowej XX i XXI wieku.
Figurki z gliny zaczęła tworzyć już w 1949 r. W latach 50. współpracowała ze Spółdzielnią Przemysłu Ludowego i Artystycznego w Łańcucie oraz z Cepelią. Początkowo inspirowała się twórczością Emilii Chmiel, z czasem jednak wykształciła własny, rozpoznawalny styl. Jej rzeźby przedstawiają głównie sceny z życia wsi – muzykantów, gospodynie, rzemieślników i dzieci, ukazanych z dużą dbałością o detale i wyraz artystyczny. Prace charakteryzują się zachowaną fakturą gliny - widocznymi śladami lepienia i gładzenia - co nadaje im miękkość i autentyczność. Od 1972 r. jest członkinią Stowarzyszenia Twórców Ludowych. Przez wiele lat prowadziła Ognisko Plastyczne w Medyni Głogowskiej dla dzieci i młodzieży, przekazując im tradycje ceramiczne regionu.
Prace Władysławy Prucnal znajdują się w zbiorach największych muzeów etnograficznych w Polsce: w Łodzi, Rzeszowie, Krakowie, Warszawie i Toruniu, a także w prywatnych kolekcjach i galeriach na całym świecie - m.in. w USA, Australii, Izraelu, Austrii, Japonii i we Włoszech. W 2013 r. świętowała 65-lecie pracy twórczej.
.







