Wysokie odznaczenie państwowe dla Wita Karola Wojtowicza
Z okazji Narodowego Święta Niepodległości prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Andrzej Duda, podczas uroczystości zorganizowanej w Belwederze wręczył odznaczenia państwowe osobom zasłużonym w służbie państwu i społeczeństwu.
Od lewej Andrzej Duda i Wit Karol Wojtowicz. Fot. Grzegorz Jakubowski
Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w pielęgnowaniu i popularyzowaniu polskiego dziedzictwa kulturowego otrzymał Wit Karol Wojtowicz. Przez wiele lat był on dyrektorem Muzeum Zamku w Łańcucie. Za jego kadencji odnowione i udostępnione do zwiedzania zostały maneż czy synagoga.
Wit Karol Wojtowicz, urodził się w 1953 w Łańcucie. Absolwent Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, kierunek historia sztuki (1982). Na KUL zaangażował się w działania środowisk niezależnych od władzy, później opozycji antykomunistycznej.
Od końca 1973 zw. (przez Bogdana Borusewicza i Janusza Krupskiego) z uczestnikami Koła Naukowego Historyków (Jan A. Stepek, Maciej Sobieraj), lubelskiego oddziału „Więzi” (Janusz Bazydło) oraz duszpasterstwa dominikańskiego o. Ludwika Wiśniewskiego, środowiska współtworzące niezależne pismo „Spotkania” i wydawnictwo Biblioteka Spotkań. 1974–1976 członek Sceny Plastycznej Teatru Akademickiego KUL; w 1975 działacz sekcji kultury i studenckiego niezależnego samorządu: Komisji Koordynacyjnej Stowarzyszeń Akademickich KUL (powstałej po zlikwidowaniu w 1973 ZSP). W V 1976 przywiózł z Londynu powielacz spirytusowy, zakupiony przez Piotra Jeglińskiego. Drukował na nim (z Pawłem Nowackim i Wojciechem Butkiewiczem) pierwsze skargi represjonowanych robotników z Radomia i Ursusa, informacje o aresztowaniach i przesłuchaniach, następnie „Komunikat” KOR i „Biuletyn Informacyjny” KOR, zawożone do Warszawy. Organizował wydawnictwa niezależne. Wiosną 1977 zaangażowany w wydrukowanie 1 numeru niezależnego pisma kulturalnego „Zapis” (był autorem okładki oraz nazwy Nieocenzurowana Oficyna Wydawnicza), a następnie zaangażowany 1 nr pisma „Spotkania”. Organizował przerzut książek i sprzętu poligraficznego do Polski.
W latach 1978–1980 pracownik Wojewódzkiego Domu Kultury w Rzeszowie. Od 1980 r, pracownik Muzeum – Zamku w Łańcucie, od 1990 a do 2023 r. dyrektor.
Od 1980 r. w Solidarności, aktywny w stanie wojennym i po nim w podziemiu. 1990–2006 radny miejski w Łańcucie. Członek International Council of Museums oraz Rady ds. Muzeów przy Ministrze Kultury i Dziedzictwa Narodowego i licznych rad muzealnych.
Wyróżniony odznaką Zasłużony Działacz Kultury (2001). Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2008), Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2010), Medalem Pro Patria (2018), Krzyżem Wolności i Solidarności (2019).
.
