inny Młodzieżowy Festiwal Teatralny w Krośnie

Program festiwalu od lat łączy konkursowe prezentacje z wydarzeniami, które poszerzają teatralną perspektywę. W tym roku publiczność zobaczy monodram Niemyte dusze / Narkotyki z udziałem Sebastiana Fabijańskiego, a uczestnicy wezmą udział w cyklu warsztatów - od pracy ze słowem i improwizacji, przez ruch, po działania plastyczne związane z teatrem i scenografią. Do tego strefa zinów, przestrzeń relaksu i czas na wspólne poznawanie się, bo do Krosna przyjeżdżają grupy z różnych zakątków Polski.

Dzień pierwszy | 8 października 2025

Od 11.00 | Biuro organizacyjne

Miejsce: hall przy szatni

13.00-15.30 | Obiad

Miejsce: stołówka - Szkoła Podstawowa nr 10, ul. Magurów 1 (wejście od ul. Krakowskiej)

Wstęp: dla uczestników części konkursowej

11.00-13.00 | Warsztaty ruchowe

Prowadzenie: Sabina Wójcik-Grygolec

Miejsce: sala taneczna (202)

Wstęp: dla uczestników części konkursowej

15.00-16.45 | Warsztaty plastyczne: iluzja przestrzeni

Prowadzenie: Magda Balwierczak, Justyna Białek

Miejsce: Galeria pod żyrandolem

Wstęp: dla uczestników części konkursowej

13.00-14.30 | Montaż 1: Teatr Młodzieżowy Plaster (Jarosław), spektakl „Juwenilia - cała ta menażeria”

14.30-16.30 | Montaż 2: Teatr Próg (Wadowice), spektakl „Dwugłos ciszy”

15.00-17.00 | Strefa Zinów

Miejsce: Galeria Szara

Wstęp: dla uczestników części konkursowej

17.00 | Otwarcie Festiwalu

Po 17.00 | Prezentacja konkursowa

Spektakl konkursowy: „Dwugłos ciszy”, Teatr Próg / 45 min.

Instytucja: Wadowickie Centrum Kultury im. M. Wadowity (Wadowice)

Spektakl autorski zespołu

Scenariusz i reżyseria Bartosz Nowakowski

Miejsce: scena

Wstęp: wolny

19.00 | Prezentacja konkursowa

Spektakl konkursowy: „Juwenilia - cała ta menażeria”, Teatr Młodzieżowy Plaster / 40 min.

Instytucja: Jarosławski Ośrodek Kultury i Sztuki (Jarosław)

Autor: Stanisław Ignacy Witkiewicz

Reżyseria: Paweł Sroka

Scenografia: Joanna Rey, Paweł Sroka

Muzyka: Wiktor Marut

Miejsce: scena

Wstęp: wolny

19.30 | Kolacja

Miejsce: w miejscu festiwalu

Wstęp: dla uczestników części konkursowej

20.00-22.00 | Integracja

„…ta noc do innych jest niepodobna…” - autoprezentacje zespołów oraz działania integracyjne

Miejsce: scena

Wstęp: dla uczestników części konkursowej

Dzień drugi | 9 października 2025

10.00-11.00 | Inne Forum Teatralne

Omówienia spektakli konkursowych

Miejsce: hall (1 piętro)

Wstęp: dla uczestników części konkursowej

11.00-13.00 | Warsztaty ruchowe

Prowadzenie: Sabina Wójcik-Grygolec

Miejsce: sala taneczna (202)

Wstęp: dla uczestników części konkursowej

15.00-17.00 | Warsztaty plastyczne: teatrzyk kamishibai

Prowadzenie: Magda Balwierczak, Justyna Białek

Miejsce: Galeria pod żyrandolem

Wstęp: dla uczestników części konkursowej

13.00-15.30 | Obiad

Miejsce: stołówka - Szkoła Podstawowa nr 10, ul. Magurów 1 (wejście od ul. Krakowskiej)

Wstęp: dla uczestników części konkursowej

15.00-16.45 | Samodzielny spacer śladami sztuki ulicznej

15.00-17.00 | Montaż 3: Grupa teatralna Na krawędzi (Kędzierzyn-Koźle), spektakl „(Roz)strojenie”

17.00 | Prezentacja konkursowa

Spektakl konkursowy: „(Roz)strojenie”, Grupa Teatralna Na krawędzi / 35 min.

Instytucja: II Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika (Kędzierzyn-Koźle)

Spektakl autorski: Kinga Dębska

Scenariusz i reżyseria: Kinga Dębska

Miejsce: scena

Wstęp: wolny

19.00 | Kolacja

Miejsce: w miejscu festiwalu

Wstęp: dla uczestników części konkursowej

20.00-22.00 | Integracja

„…ta noc do innych jest niepodobna…” - działania integracyjne i dyskoteka

Miejsce: scena

Wstęp: dla uczestników części konkursowej

Dzień trzeci | 10 października 2025

10.00-11.00 | Inne Forum Teatralne

Omówienia spektakli konkursowych

Miejsce: hall (1 piętro)

Wstęp: dla uczestników części konkursowej

12.00-13.00 | Warsztaty aktorskie

Warsztat 1: „Czy zawsze chrząszcz brzmi w Szczebrzeszynie? Czy może zabrzmi w Krośnie, w trzcinie?". Warsztaty wokalno-dykcyjne z elementami rozgrzewki, rozbieżki i rozśpiewki słownej

Prowadzenie: Monika Adamiec

Miejsce: scena

Wstęp: dla uczestników części konkursowej

13.00-14.30 | Obiad

Miejsce: stołówka - Szkoła Podstawowa nr 10, ul. Magurów 1 (wejście od ul. Krakowskiej)

Wstęp: dla uczestników części konkursowej

14.30-15.30 | Warsztaty aktorskie

Warsztat 2: „Ciało - emocje - głos. Świadoma obecność sceniczna”

Prowadzenie: Ksenia Pomian-Rusinek

Miejsce: hall (1 piętro)

Wstęp: dla uczestników części konkursowej

14.30-15.30 | Warsztaty aktorskie

Warsztat 3: „Nauka oswajania ze stanem zaskoczenia - improwizacje”

Prowadzenie: Natalia Koza

Miejsce: scena

Wstęp: dla uczestników części konkursowej

17.00 | Gość festiwalu

Monodram „Niemyte dusze / Narkotyki”

Teatr Klasyki Polskiej (Warszawa)

Reżyseria: Anna Kękuś

W roli Każdego: Sebastian Fabijański

Miejsce: sala widowiskowa

Wstęp: bezpłatne wejściówki do odebrania w kasie biletowej (poniedziałek - piątek, godz. 10.00-17.30 oraz godzinę przed wydarzeniem)

* podczas spektaklu będą używane światła stroboskopowe, które mogą wpływać na osoby wrażliwe na migające światła

18.00 | Ogłoszenie wyników oraz wręczenie nagród

19.00 | Kolacja

Miejsce: w miejscu festiwalu

Wstęp: dla uczestników części konkursowej

Działania towarzyszące, do których zapraszają festiwalowi wolontariusze:

Strefa: zinów

Strefa: relaksu

Strefa: kawowa

Strefa: animatorów kultury

Miejsce: halle i galerie

Wstęp: dla uczestników części konkursowej

PREZENTACJE KONKURSOWE

Teatr Próg

Instytucja: Wadowickie Centrum Kultury im. M. Wadowity

Instruktor: Bartosz Nowakowski

Teatr PRÓG istnieje od 2005 roku w Wadowicach. Jego siedzibą jest Wadowickie Centrum Kultury. Swoje spektakle prezentował w licznych miastach w Polsce i Europie, będąc gościem innych teatrów i festiwali. Zespół zdobył wiele prestiżowych nagród - zarówno za spektakle, jak i indywidualne kreacje aktorskie, muzykę, choreografię czy reżyserię.

Teatr prowadzi edukację teatralną i artystyczną dla różnych grup docelowych. Poszczególni twórcy byli zapraszani przez uczelnie wyższe w roli wykładowców oraz przez inne teatry do współtworzenia spektakli. PRÓG na stałe wpisał się w krajobraz wadowickiej kultury (jako pierwszy teatr występował na rynku wadowickim, współtworzy festiwal teatrów amatorskich „Zgraja” oraz międzynarodowy festiwal teatrów ulicznych „Art-akcja” i piknik rodzinny „Ale Cyrk!”, a jego członkowie są pracującymi nieustannie w Wadowicach instruktorami teatralnymi, muzycznymi i tanecznymi). Zespół nagrał także dwa albumy muzyczne i stał się rezydentem sceny kameralnej w Teatrze Witkacego w Zakopanem.

PRÓG współpracuje między innymi z Wadowickim Centrum Kultury, Uniwersytetem Jagiellońskim w Krakowie, Europejskim Ośrodkiem Praktyk Teatralnych „Gardzienice”, Akademią Sztuk Pięknych w Krakowie i wieloma innymi instytucjami w Polsce, Niemczech, Austrii, Czechach, Danii, Hiszpanii i Albanii. Adepci teatru są studentami Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie, Wrocławiu i Europejskiej Akademii Praktyk Teatralnych „Gardzienice” lub ukończyli te szkoły i kontynuują swoje ścieżki zawodowe w innych teatrach.

Teatr Próg tworzą ludzie w każdym wieku. Niezmiennie od początku działalności - oprócz pracy scenicznej - skupiają się na pracy społecznej w wymiarze kulturowym i edukacji w różnych formach artystycznych, kierując się naczelną zasadą, że twórczość to przede wszystkim radość.

Prezentacja konkursowa: „Dwugłos ciszy” / 45 min.

Spektakl autorski zespołu

Scenariusz i reżyseria: Bartosz Nowakowski

Czy normy narzucane przez społeczeństwo żyją we mnie? Oczekiwania ze strony rodziny. Presja w środowisku pracy. Czy wszyscy mamy w tym życiu takie same szanse? Jestem sam/sama/samo, czy jest mnie więcej? Dopasowanie jest rozwiązaniem? Czy początkiem problemów? Poruszając kwestię marzeń, fantazji i ambicji, nie możemy się nie odnieść do codziennego życia. Podwójne zaprzeczenie… czy to już potwierdzenie?

A gdyby wypuścić umysł z zardzewiałej klatki...

A gdyby ściągnąć obrożę i cieszyć się pełnym oddechem...

Ile głosów słyszysz?

Ja słyszę dwa.

To ty krzyczysz?

Tak, to ja.

Teatr Młodzieżowy Plaster

Instytucja: Jarosławski Ośrodek Kultury i Sztuki

Instruktor: Paweł Sroka

Teatr PLASTER powstał w 2006 roku przy Miejskim Ośrodku Kultury w Jarosławiu. Na przestrzeni blisko 20 lat był i jest propozycją pracy warsztatu teatralnego dla młodzieży z Jarosławia i okolic miasta. W swojej historii teatr ten wystawił blisko setkę premier spektakli, monodramów, happeningów. Repertuar PLASTRA jest urozmaicony i dostosowywany do grupy, wieku, chęci i propozycji repertuarowych samych uczestników prób. Od blisko 15 lat teatr Plaster ma stałą scenę (Kameralna Scena Młodych im. Izabelli Melińskiej) mieszczącą się w Jarosławskim Ośrodku Kultury i Sztuki, to tu pracuje i wystawia swoje spektakle. Na przestrzeni lat wychował mnóstwo fantastycznych ludzi i paru aktorów, reżyserów. Przygoda z PLASTREM tak naprawdę zatacza koło, w obecnym zespole wielu uczestników zajęć to dzieci dawnych PLASTROWICZÓW. Zespół liczy blisko 20 aktorów, którzy są głodni pracy, wyzwań, a ich radość życia po prostu cieszy.

Prezentacja konkursowa: „Juwenilia - cała ta menażeria” / 40 min.

Tekst: Stanisław Ignacy Witkiewicz

Reżyseria: Paweł Sroka

Scenografia: Joanna Rey, Paweł Sroka

Muzyka: Wiktor Marut

„Juwenilia - czyli cała ta menażeria” to najnowszy spektakl Teatru Młodzieżowego Plaster działającego przy Jarosławskim Ośrodku Kultury i Sztuki. Spektakl oparty jest na dziecięcych dramatach „Juwenilia” Stasia Witkacego oraz jego późniejszych tekstach poetyckich. Sam tekst daje młodym aktorom warsztatową możliwość ekspresji scenicznej i radość tworzenia spektaklu. Ponadto młodzi artyści podejmują temat przekroczenia, inicjacji z dzieciństwa w dorosłość. Większość aktorów, będąc w szkole średniej, doświadcza traktowania ich samych jako dzieci a zarazem stawiania wymagań jak przed dorosłymi. Z doświadczeń i rozmów w trakcie prób do spektaklu wyłonił się z tego obraz dysonansu poznawczego. Młodzi ludzie, mając swoją „świeżość” i radość życia, kpią po trosze z takiego stanu rzeczy, bawiąc się i wpasowując to wszystko w formułę teatru absurdu. Niewiadoma i tajemnica dorosłości, przyszłości unosi się nad spektaklem, trochę strasząc widzów i aktorów. Sam spektakl jest wielkim manifestem i afirmacją życia i niesie nadzieję.

Teatr Na Krawędzi

Instytucja: II Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Kędzierzynie-Koźlu

Instruktor: Kinga Dębska

Teatr Na Krawędzi z Kędzierzyna-Koźla to młodzieżowa grupa osób w wieku 15-19 lat, która najchętniej rozmawia z widzem językiem ruchu, chóru i błyskotliwego poczucia humoru. Działa od 10 lat pod opieką pedagożki teatru - Kingi Dębskiej - przy II Liceum w Kędzierzynie. Tworzy w mieście bez sceny zawodowej, więc buduje własną: z pasji i ciekawości świata. Młodzi artyści lubią klasykę „czytaną na nowo" („Pani Twarda”, „Lilie”) i autorskie kolaże - takie, w których słowo mija się z gestem tylko po to, by spotkać się z publicznością w pół drogi i wywołać uśmiech, ciarki albo jedno i drugie naraz.

Zespół tworzą nieprzeciętne osobowości, które kochają pracę zespołową: chór teatralny, precyzję w rytmie, zbiorowe obrazy. Lubią puszczać oko i proponować widzom wspólną zabawę w sensy.

Grupa teatralna wyrosła z offowej sceny KKoFFeina - przestrzeni, w której publiczność jest partnerem, a rozmowa po spektaklu bywa równie ważna jak sama premiera. Członkowie zespołu grają intensywnie, pracują rzetelnie, improwizują z fantazją. Nie boją się ciszy, ale jeszcze bardziej nie boją się śmiechu.

Prezentacja konkursowa: „(Roz)strojenie” / 35 min.

Spektakl autorski

Scenariusz i reżyseria: Kinga Dębska

„(Roz)strojenie” to spektakl o dojrzewaniu jako procesie wewnętrznego rozchwiania -

emocjonalnego, cielesnego i tożsamościowego. Bohaterowie balansują między dzieciństwem a dorosłością, jakby ktoś nastroił ich na fałszywe dźwięki świata. W tym scenicznym kolażu cisza krzyczy, a śmiech brzmi jak rozpacz w przebraniu. Opowiadamy o presji, zagubieniu, absurdzie codzienności i desperackim pragnieniu, żeby ktoś wreszcie zapytał: „jak się naprawdę czujesz?”

Spektakl powstał z rozmów, improwizacji i fragmentów rzeczywistości - nieidealnych, jak sami jego twórcy. To nie manifest - to (roz)strojenie - zapis procesu, w którym każda nuta jest trochę nie na miejscu, ale właśnie przez to prawdziwa.

WARSZTATY

Warsztaty aktorskie dla uczestników Festiwalu

Warsztat 1: warsztaty wokalno-dykcyjne z elementami rozgrzewki, rozbieżki i rozśpiewki słownej: „Czy zawsze chrząszcz brzmi w Szczebrzeszynie? Czy może zabrzmi w Krośnie, w trzcinie?”

Prowadzenie: Monika Adamiec

Monika Adamiec (Rzeszów) - pedagożka, pieśniarka, autorka muzyki do spektakli, aktorka i reżyserka. Absolwentka PWST im. L. Solskiego w Krakowie, filia we Wrocławiu - kierunek Reżyseria Teatru Dzieci i Młodzieży. Laureatka wielu prestiżowych nagród teatralnych i wokalnych. Założycielka i reżyserka młodzieżowego teatru Teatr M.D.K. czyli Młode Dzielne Kuropatwy (Centrum Młodzieży w Rzeszowie oraz założycielka i aktorka Latającego Teatru Kantorowi (Na Szlaku Sztuk). Wykładowczyni na Uniwersytecie Rzeszowskim. Współtwórczyni inicjatyw teatralnych i artystycznych w Polsce.

Warsztaty wokalno-dykcyjne z elementami rozgrzewki, rozbieżki i rozśpiewki słownej: „Czy zawsze chrząszcz brzmi w Szczebrzeszynie? Czy może zabrzmi w Krośnie, w trzcinie?"

- Od rozciągania do rozśpiewania

- Głoska - sylaba - piosenka

- „Miał - miał, hał - hał, brzyg - brzyg” - zabawy onomatopeiczne

- „Śpiewać każdy może” - poradnik dla młodego aktora

- Drabina własnych możliwości głosowych

Warsztat 2: „Ciało - emocje - głos. Świadoma obecność sceniczna”

Prowadzenie: Ksenia Pomian-Rusinek

Ksenia Pomian-Rusinek - aktorka, arte-terapeutka, trenerka i terapeutka głosu, nauczyciel śpiewu, pedagog, coach. Absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie, specjalizacji wokalno-aktorskiej. Ukończyła kwalifikacyjne studia arteterapii, Szkołę Muzyczną II st. kier. śpiew solowy a także liczne warsztaty i szkolenia z zakresu rozwoju osobistego, pracy z ciałem i oddechem oraz emisji głosu.

Od 20 lat specjalizuje się w świadomym rozwoju możliwości głosu, emisji głosu, świadomości ciała, posługiwaniu się środkami ekspresji oraz radzeniu sobie ze stresem. Uczy uważności i wsłuchiwania się w siebie. Pomaga w odkrywaniu i rozwijaniu własnego potencjału. W swoich projektach wykorzystuje głos i elementy aktorskie jako narzędzie terapeutyczne, rozwijające świadomość emocjonalną, stymulujące rozwój osobisty. Propaguje idee zdrowego głosu.

Współpracuje z placówkami, szkoleniowymi, oświatowymi oraz biznesowymi, prowadząc warsztaty, szkolenia oraz sesje indywidualne w zakresie kompetencji miękkich. Rozwija i wspiera w obszarach świadomej pracy głosem, komunikacji, autoprezentacji i zarządzania stresem.

Warsztaty „Ciało - emocje - głos. Świadoma obecność sceniczna”

Warsztat aktorski rozwijający świadomość ciała, pracę z emocjami i głosem w oparciu o metodę K. Linklater. Uczestnicy poznają praktyczne ćwiczenia, które pomagają budować autentyczną obecność sceniczną i pewność siebie w kontakcie z widzem.

Warsztat 3: „Nauka oswajania ze stanem zaskoczenia - improwizacje”

Prowadzenie: Natalia Koza

Natalia Koza - instruktorka teatralna, aktorka i reżyserka spektakli młodzieżowych, absolwentka teatrologii UJ, Studium Terapii przez Sztukę przy Teatrze Ludowym, Szkoły Komedii Dell’Arte w Krakowie oraz Przestrzeni Praktyk Teatralnych Aqtorium w Rzeszowie.

W latach 2009-2011 tancerka Zespołu Tańca Historycznego „Ornamento” przy Balecie Dworskim „Cracovia Danza”. Od 2014 roku związana z Teatrem Maska w Rzeszowie, gdzie realizuje program edukacji dzieci, młodzieży i dorosłych. Jako instruktor teatralny i taneczny współpracowała z licznymi instytucjami kultury w Małopolsce i na Podkarpaciu. W grudniu 2016 roku poprowadziła zajęcia ruchu scenicznego w Rabacie na zaproszenie Ambasady RP w Maroko. Wystąpiła w kilku teledyskach i filmach krótkometrażowych zrealizowanych w strukturach Podkarpackiej Komisji Filmowej oraz AMA Academy w Krakowie.

W 2024 roku wyreżyserowała spektakl interaktywny „Babcia na katafalk” oraz wykreowała rolę Emilii Chmiel, pierwszej podkarpackiej - znanej z imienia i nazwiska - ludowej rzeźbiarki, w spektaklu „Historie nieznane” w reżyserii Henryka Hryniewickiego. W swojej pracy artystyczno-pedagogicznej wykorzystuje współczesne metody i techniki aktorskie takie jak: technika Stanforda Meisnera, metoda Lee Strasberga.

Warsztaty „Nauka oswajania ze stanem zaskoczenia - improwizacje”

To nic innego jak nauka oswajania się ze stanem zaskoczenia. Podczas warsztatu uczestnicy poznają podstawowe zasady improwizacji, współdziałania w grupie i budowania scen. Sama improwizacja to nic innego jak zbiór kilkunastu reguł zachowania aktora na scenie, ale to droga rozwoju nie tylko aktorskiego, lecz także osobistego.

Warsztaty plastyczne dla uczestników Festiwalu

Warsztat 1: iluzja przestrzeni

Prowadzenie: Magda Balwierczak, Justyna Białek

Magda Balwierczak - pracuje w Regionalnym Centrum Kultur Pogranicza jako instruktor plastyki, absolwentka Uniwersytetu Rzeszowskiego - Kształtowanie przestrzeni i design, spec. rzeźba, studium pedagogiczne z dydaktyką nauczania plastycznego. Prowadzi zajęcia plastyczne dla dzieci, młodzieży i dorosłych w Pracowni na piętrze (RCKP) oraz zajęcia rysunku w Pracowni Mezgraf. W RCKP koordynuje wystawy.

Justyna Białek - pracuje w Regionalnym Centrum Kultur Pogranicza jako instruktor plastyki i scenograf. Absolwentka Uniwersytetu Rzeszowskiego na kierunku Kształtowanie przestrzeni i design. Autorka licznych scenografii do wydarzeń i widowisk, w tym do etiud tanecznych, widowisk baletowych. Odpowiada za realizację działań warsztatowych (zajęcia artystyczne) skierowanych do szerokiego grona odbiorców.

Iluzja przestrzeni

Warsztat odkrywa tajniki tworzenia głębi i ruchu w obrazie przy użyciu prostych, plastycznych trików. Uczestnicy poznają techniki perspektywy i kompozycji, dzięki którym scenografia teatralna może zyskać zupełnie nowy wymiar. To twórcza zabawa kolorem, światłem i formą, która uczy patrzeć na przestrzeń oczami scenografa.

Warsztat 2: teatrzyk kamishibai

Prowadzenie: Magda Balwierczak, Justyna Białek

Teatrzyk kamishibai

Kamishibai to tradycyjna japońska sztuka opowiadania historii za pomocą ilustracji. Podczas warsztatu młodzież stworzy własne barwne obrazy i spróbuje sił w teatralnym opowiadaniu. To połączenie sztuk plastycznych i teatru, które rozwija wyobraźnię, uczy narracji i pozwala zamienić kartki papieru w magiczną scenę.

Warsztaty ruchowe dla uczestników Festiwalu

Warsztat 1: Świadomość ciała w ruchu

Prowadzenie: Sabina Wójcik-Grygolec

Sabina Wójcik-Grygolec - pedagog, animator i menadżer kultury oraz doświadczona instruktorka tańca współczesnego. Od 2000 roku prowadzi Zespół Tańca Współczesnego Strecz, a od 2020 roku grupę artystyczną Klaszcz Głośniej - pierwszą w Krośnie grupę taneczno-teatralną dla osób z niepełnosprawnością intelektualną. Posiada bogate doświadczenie edukacyjne zdobyte na PPSKAKiB w Krośnie (kierunek Taniec), UMCS w Lublinie (Animator i Menedżer Kultury ze specjalizacją Taniec) oraz w zakresie pedagogiki. Pracuje w Regionalnym Centrum Kultur Pogranicza - koordynuje Krośnieńskie Dni Tańca, pełni rolę instruktorki małych form tanecznych oraz (z ramienia RCKP) koordynatorki Polskiej Sieci Tańca i Sieci Scen Prezentacyjnych. W zespołach Strecz uczy także młodzież, jak wykorzystać swój potencjał w kreowaniu kariery, w One Są Wszędzie angażuje kobiety 30+ w występy sceniczne, ucząc przełamywania barier przed publicznością, a w Klaszcz Głośniej włącza osoby z niepełnosprawnościami jako współtwórców kultury, a nie tylko odbiorców. Tańca współczesnego uczyła się min. u Iwony Olszowskiej, Leszka Bzdyla, Marty Pietruszki, Eryka Makohona, Macieja Kuźminskiego, Karola Miękiny, Wojciecha Kapronia.

Świadomość ciała w ruchu

Praca nad świadomością ciała przy użyciu tańca współczesnego. Ruchu, ekspresja, improwizacja, dużo dobrej zabawy.

GOŚĆ FESTIWALU

Monodram „Niemyte dusze / Narkotyki”

Teatr Klasyki Polskiej (Warszawa)

Autor: Stanisław Ignacy Witkiewicz

Reżyseria: Anna Kękuś

W roli Każdego: Sebastian Fabijański

Spektakl, który prowokuje, intryguje i wciąga widza w nieznane rejony ludzkiej psychiki. Oparty na tekstach Stanisława Ignacego Witkiewicza, mistrza słowa, metafory, absurdu i groteski zabiera nas w niepokojącą podróż przez meandry świadomości, kształtowanej przez wpływ substancji odurzających.

PONIEWAŻ tak zwaną „swobodną twórczością” (…) nic dla społeczeństwa i narodu zrobić nie mogłem, postanowiłem, po szeregu eksperymentów, zwierzyć się ogółowi z moich poglądów na narkotyki, (…) w celu choćby małego wspomożenia dobrych potęg w walce z temi najstraszniejszemi, poza wojną, nędzą i chorobami, wrogami ludzkości („Narkotyki”, Stanisław Ignacy Witkiewicz)

Witkacy - nie tylko genialny obserwator rzeczywistości, ale również przenikliwy komentator kondycji człowieka i cywilizacji. Spektakl „Niemyte dusze / Narkotyki” to nie tylko zwykła relacja z eksperymentów z narkotykami. Witkacy, poprzez swoją przenikliwość i literacki kunszt, kreśli obraz człowieka zagubionego w świecie iluzji, gdzie granice między rzeczywistością a halucynacją stają się płynne. Monodram Anny Kękuś to również swoista medytacja nad naturą świadomości, nad ludzką skłonnością do ucieczki przed bólem istnienia oraz nad przerażającą siłą, jaką mogą wyzwolić w człowieku środki odurzające. Znajdziemy w nim również ślady ironii i gorzkiego humoru, które stają się sposobem na zrozumienie tragizmu i absurdu ludzkiej egzystencji.

Od lat pozostaję pod wrażeniem trafności głosu Witkacego wobec kondycji człowieka jemu współczesnego. Odczytanie tekstów (m.in. eseje ze zbioru „Narkotyki”, „Niemyte dusze”) dzisiaj wybrzmiewa zadziwiająco aktualnie. Dla mnie, jako twórcy, opowiadanie o dojmujących aspektach naszego funkcjonowania tu i teraz poprzez znakomite utwory palące ironią, sarkazmem, szatańskością, a znajdujące kontekst w teraźniejszości, to artystyczne wyzwanie - mówi reżyser Anna Kękuś.

W roli Każdego zobaczymy aktora młodego pokolenia Sebastiana Fabijańskiego, który poprzez monodram stworzy fuzję aktorstwa i muzyki. Jego kreacja będzie intensywnym studium wewnętrznej dezintegracji protagonisty, który w poszukiwaniu szczęścia przechodzi przez proces autodestrukcji, by odnaleźć katharsis i wewnętrzną równowagę. Spektakl ukazuje drogę bohatera od zagubienia w banalności codziennego życia do odkrycia sensu istnienia, który można odnaleźć nie tylko w sztuce, ale także w rytuałach codzienności i pozornie najbłahszych aspektach życia. Forma sceniczna monodramu uwypukla teksty Witkacego w kontekście kryzysu egzystencjalnego współczesnego człowieka.