Zmarł Zbigniew Lazarowicz, żołnierz AK i WiN
WROCŁAW.
Zbigniew Lazarowicz z burmistrzem Dębicy Mariuszem Szewczykiem
W piątek (29 września 2017) we Wrocławiu zmarł Zbigniew Lazarowicz, żołnierz Armii Krajowej i Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość, a także działacz Solidarności. Był synem majora Adama Lazarowicza, członka IV Komendy WiN, skazanego na śmierć razem z Łukaszem Cieplińskim.
Zbigniew Lazarowicz, ur. 27 września 1925 w Jaśle. Od 1940 uczeń podziemnego liceum Tajnej Organizacji Nauczycielskiej. Od 1 styczniaq 1942 żołnierz Związku Walki Zbrojnej; od jesieni 1942 słuchacz konspiracyjnej Szkoły Podchorążych, w 1943 zdał maturę przed Państwową Tajną Komisją Egzaminacyjną Kuźnica w Obwodzie AK Dębica. W 1944 roku Zbigniew Lazarowicz został dowódcą plutonu AK Gumniska, który w czasie akcji „Burza” wchodził w skład kompanii AK Dębica pod dowództwem Leona Kloca pseudonim „Jasny”. Pluton Lazarowicza brał udział akcji „Burza”, m.in. bitwie na Kałużówce.
W latach 1945-1947 roku razem z ojcem został aresztowany i był przesłuchiwany w Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego.
Od 1948 mieszkaniec Wrocławia, pracownik przedsiębiorstw budowlanych. W 1980 włączył się w działaności Solidarności, w stanie wojennym zaangażowął się w struktury wydawnicze jako kolporter i drukarz wydawnictw podziemnych. W lutym 1982 został zatrzymany i internowany w Ośrodku Odosobnienia w Nysia, zwolniony w listopadzie 1982, ponownie podjął działalność konspiracyjną.
Po 1989 roku Zbigniew Lazarowicz zaangażował się w działalność Związku Żołnierzy Armii Krajowej, był członkiem założycielem Zarządu Głównego Związku Żołnierzy Armii Krajowej w Krakowie oraz założycielem i członkiem Zarządu Głównego Światowego Związku Żołnierzy AK.
Odznaczony m.in. Krzyżem Walecznych, czterokrotnie Medalem Wojska, Krzyżem Partyzanckim, honorowy obywatel miasta Debica.
Autor książki o Adamie Lazarowicz pt.Klamra. Moj ojciec.
