Czy nadszedł czas na dzielnice w Rzeszowie?

Waldemar Szumny

Dzielnice w Polsce funkcjonują na 2 sposoby: w stolicy kraju i w innych dużych miastach. I aby od samego początku być dobrze zrozumianym – nie chodzi o dzielnice typu „warszawskiego” (z burmistrzem dzielnicy), ale o takie rozwiązania, jakie można spotkać w pozostałych miastach mających te jednostki.

Znajdujemy je w podziale administracyjnym takich ośrodków, jak Gdańsk czy Bydgoszcz, ale także bliższych nam: Kraków oraz Lublin. Tworząc je w Rzeszowie można by np. zachować dotychczasowe osiedla łącząc je po kilka właśnie w nowe jednostki pomocnicze gminy – dzielnice. W ten sposób powstałoby prawdopodobnie 13 kilkunastotysięcznych dzielnic: 4 w pierwszym okręgu wyborczym oraz po 3 w trzech pozostałych okręgach. Na początku można by nadać im numerację (Dzielnica I, Dzielnica II, itd.), zaś docelowo pewnie należałoby je ponazywać.

Utworzone w ten sposób dzielnice – jako duże i silne jednostki – miałyby znacznie większe uprawnienia i możliwości, niż dotychczasowe osiedla. Przede wszystkim ich Rady Dzielnic dysponowałyby własnym budżetem, a jednocześnie koordynowałyby pracę osiedli na swoim terenie. Wzrosłaby też ich rola i znaczenie w przypadku budżetu obywatelskiego, co jeszcze bardziej wpisałoby się w ideę partycypacji społecznej. Poza tym na terenie danej dzielnicy można by wyodrębniać nowe osiedla.

Należy się zgodzić, że takie zmiany są w pewnym sensie rewolucyjnymi, gdy popatrzymy na dotychczasową wieloletnią praktykę. Ale chyba już najwyższa pora się z nimi zmierzyć. Bo ostatnimi laty przyłączono do Rzeszowa bardzo dużo nowych terenów, poza tym wciąż rozbudowują się niektóre rejony naszego miasta i obecny podział na jednostki pomocnicze wydaje się nie wystarczać. Pojawia się coraz więcej konfliktów, jak również oczekiwań.

             Waldemar Szumny, wiceprzewodniczący Rady Miasta Rzeszowa