fot. Przykuta WikiCom

Potraw musiało być dwanaście, bo tylu było apostołów. Jednak nie w każdym domu było z czego tyle dań ugotować. Ograniczano się więc do dziewięciu, a niekiedy do siedmiu. Zwykle jako pierwszy podawano barszcz biały, a potem inne potrawy: kogutki – podłużne kluski z makiem, grzyby, ziemniaki, pęcak z grzybami, groch, fasolę „piechotę”. We wsiach powiatu jarosławskiego podawano ucierany mak z mlekiem na słodko, do którego dodawano pacynę czyli cienko gniecione ciasto pieczone na blasze i potem kruszone. Inne potrawy to: pampuchy z ciasta drożdżowego smażone na oleju, pierogi ze śliwkami, pierogi z kapustą, pamuła – kompot z suszek lub kawa podawane na zakończenie. Należało zjeść po trosze każdej potrawy. W Pawłosiowie na stole wigilijnym w domu Marii Maciołek pojawiała się kasza jaglana ze śliwkami na słodko, pierogi z ziemniakami, pierogi z białą kapustą i kapusta z grochem. Gołąbki z kaszą gryczaną polewano sosem z grzybów suszonych, który wykorzystywano także do kraszenia pierogów. Świąteczne jedzenie zamykały kompot z suszonych owoców, pampuchy z makiem oraz strucla pleciona posypana makiem, nawiązująca do żydowskiej chałki.

Z kolei Teresa Skrzypek – także z Pawłosiowa – pamięta kapustę z grochem, ale i kwasówkę z soku z kapusty kiszonej gotowaną z podsmażaną cebulką podbitą na śmietanie. Była także pamuła z owoców suszonych, kasza jaglana lub jęczmienna na słodko z suszonymi owocami. Wyróżnikiem był karp w galarecie. Królowały pączki, ale nie takie jak dzisiaj tylko małe i twarde, pieróg kartoflak, zawijak (podobny do makowca) z cynamonem, a szczególne uznanie u dzieci miały rogaliki z marmoladą owocową.

Natomiast w Wiązownicy – u bogatszego gospodarza – w czasie Wigilii podawano zupę grzybową, kaszak z maczką z grzybów, gotowaną kapustę z grzybami i ziemniakami oraz pierogi z kapustą słodką. Na stole pojawiała się pieczona jagnięcina (w obejściu hodowano owce) oraz śledzie pokrojone w dzwonka z cebulą i ze śmietaną.